Urządzenie umieszczone wewnątrz komory uszczelnienia, mające za zadanie przemieszczać płyn w komorze uszczelnienia poprzez chłodnicę i wymieniać go na chłodniejszy lub ciecz zaporowo-buforową z zewnętrznego zbiorni-ka.

Nieruchomy element w formie dysku lub pierścienia zamontowany na tulei wału lub w pokrywie dławnicy, który stanowi podstawową część w kontakcie poosiowym z pozostałą częścią uszczelnienia (zespołem obrotowym).

Niewielka ilość płynu która jest wprowadzana do komory uszczelnienia po stronie cieczy przetłaczanej w najbliż-szym otoczeniu czół uszczelniających i używana zazwyczaj do schładzania i smarowania powierzchni czołowych uszczelnienia oraz usuwania osadów, nagaru, kryształów i innych zanieczyszczeń.

Końcowa płyta (pokrywa), która łączy część stacjonarną uszczelnienia mechanicznego (najczęściej pierścień stały) z komorą dławnicy (uszczelnienia).

Element osiowo-podatnej (obrotowej) części uszczelnienia, którego czoło bezpośrednio styka się z pierścieniem stałym. Jest elastycznie mocowany w korpusie części osiowo-podatnej (obrotowej) uszczelnienia, a docisk jest wywierany przy użyciu sprężyny lub mieszka.